zaterdag 15 juli 2017

Kaartjes...

Lang geleden, ik denk zo'n jaar of tien, maakte ik veel ATC's. Artist Trading Cards. Een geweldig leuk werkje om te doen. Ik was er best druk mee en heb nog een album vol leuke kaartjes die ik geruild heb met anderen. 


Het was steeds een uitdaging om iets moois te maken. Toen de knip en plak en fröbeldames mee gingen doen ben ik afgehaakt. Dit klinkt heel naar als ik het zo opschrijf maar het was soms werkelijk teleurstellend als je zelf heel erg je best op iets gedaan had en je dan een uitgeknipt plaatje uit een tijdschrift terug kreeg. En vaak was het dan ook nog niet eens netjes geknipt.


En waar eerder eigenlijk bijna nooit iets kwijtraakte met de post gebeurde dat gek genoeg bij deze dames heel erg vaak. Nee het was goed om er mee te stoppen. Toen ik deze foto's vond in de krochten van mijn digitale fotoalbum vroeg ik me af of er nog steeds geruild wordt en zo waar ik dat dan kan terugvinden. Wij deden het destijds via Yahoo- groups. Als ik het me goed herinner waren er drie groepen. Een voor het ruilen wereldwijd. Een voor ruilen binnen Europa en een voor Nederland.


De kaartjes die ik hier liet zien waren een allereerste aanzet tot wat later veel leuker zou worden. Ik heb ontdekt dat er nog steeds geruild wordt. Nu meer via Facebook. Maar ook ontdekte ik wat anders. Ja, je vindt nog eens wat op het wereldwijde web als je er even de tijd voor neemt ;-)


Nog steeds worden kaartjes van deze afmeting geruild (afmeting van de pokemonkaartjes van destijds) maar ze worden nu pocktletters genoemd. Er zijn wat regels aan verbonden maar op zich ziet het er best gezellig uit. Hebben jullie wel eens van pocketletters gehoord? Je maakt negen kaartjes tegelijk, doet die in een hoes en stuurt die op. Er gaat ook een brief bij en net als destijds kun je ook ruilen met een thema. Dat is in het kort een beetje zoals het nu gaat.


Kijk zelf maar beter hoe het precies zit als je wat meer wilt weten. Het ziet er zoals gezegd best leuk uit. En volgens mij kun je er best je creatieve ei in kwijt. Bij het vinden van de ATC's in mijn digitale fotoalbum kwam ik ook nog deze twee kaarten tegen. Het waren boomrang kaarten. Gratis kaarten die je vaak bij de bioscoop of bij de bibliotheek kon vinden en meenemen. En ja, nu vraag ik me meteen af of dat fenomeen nog bestaat.


Bovenste kaart stuurde ik naar mijn vriendin. De knoopjes legde ik er destijds voor de foto los op. De foto hierboven, daar had ik er twee van. Ik stuurde ze naar mijn moeder en schoonmoeder.

3 opmerkingen:

  1. Ik maak nog steeds (en ook al minstens tien jaar) Atc's, maar ik ben bang dat je mij ook zou zien als een knip-plak-fröbeldame. Ik stempel en schrijf en verf er bij en probeer origineel te zijn.Ik besteed er veel tijd en aandacht aan. De bedoeling van de Atc is trouwens dat alles geoorloofd is. Alles. Alleen de maat staat vast. Er wordt volop geruild, inderdaad via verschillende groepen op Facebook. Ik vind het een heerlijke hobby, ook vanwege de contacten met mensen overal op de wereld. En inderdaad, soms krijg je een kaartje terug waar niks aan is. Maar ja, smaken verschillen en dat weet je van tevoren. Ach...

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Lieve Bertie, jou bedoel ik absoluut niet hoor. Ik kreeg toen een kaartje van dun (printerpapier) met een slordig uitgeknipt plaatje er op. Dat liet ook nog een beetje los. Ik hoop niet dat je me een snob vindt nu want dat zou ik heel erg vinden. Juist het feit dat alles mag is het leuke er aan. I

      Verwijderen
  2. ik ken het echt niet maar leuk om te lezen dat het bestaat

    BeantwoordenVerwijderen